لوستر بلند

لوسترها را می توان در ابعاد مختلفی تولید کرد، که طبیعتا می بایست به تناسب ابعاد لوستر با ابعاد فضا توجه ویژه ای داشت.

با این تعریف، لوستر بلند لوستری است که تناسب با سقف های بلند داشته باشد.

معمولا در بیشتر اوقات لوستر بلند، لوستری چند طبقه است. در طراحی آن ها شاهد وجود طبقاتی هستیم که به صورت تو در تو یکدیگر را پوشش می دهند، به این صورت که آونگ ها یا کریستال های هر طبقه، ساختار طبقه ی قبل یا بعد را می پوشاند.

همین طور می توان از لوسترهای بلند به لوستر اسپیرال اشاره کرد. در این مدل لوستر ها طبقات می شکنند و هر طبقه در انتهای دور به طبقه ی بالا یا پایین می رسد. اسپیرال بودن لوستر باعث می شود که این مدل از لوستر بلند، به نسیت دیگر انواع هم خانواده ی خود، حالتی یکپارچه تر بگیرد.

سقف های بلند را بیشتر می توان در معماری کلاسیک یا سنتی یا برخی انواع معماری ایرانی دید. این سقف ها که ارتفاعی بسیار بیشتر از 3 متر دارند، اغلب مربوط به هال های بزرگ، سرسرا ها، تالارها، مساجد، هتل ها و خانه های لوکس می باشند.

کریستال های لوسترهای بلند می توانند هر شکلی داشته باشند، اما معمولا کریستال های بزرگ یا بلند یا کریستال هایی که نسبت ارتفاع به عرض آن ها زیاد است ارجحیت دارند، چون پوشش بیشتری ایجاد می کنند.

این نوع پوشش را می توان مشابه پوشش فلس دانست، چرا که در نهایت یک فرم یکپارچه، ولی حاصل از قطعات کوچک ایجاد می شود.

نمی توان معیار دقیقی برای بلند انگاشتن یک لوستر مشخص کرد، اما می توان به صورت سرانگشتی، عدد 100 سانتی متر یا یک متر را عدد خوبی برای ارتفاع لوستر بلند دانست.

نکته ی بعد که در خصوص لوستر بلند باید به ان دقت کرد، ارتباط بین طول و عرض و ارتفاع لوستر است. برخی لوستر ها طول و یا عرض بیشتری نسبت به ارتفاع دارند، که لوستر بزرگ یا لوستر پهن محسوب می شوند. البته چنین لوستری می تواند بلند نیز باشد، اما همین تناسب متفاوت باعث می شود نگاه متفاوتی به آن داشت.

به صورت کلی می توان گفت که توجه به یک ویژگی به عنوان “لوستر بلند”، قابل توجه است، و دسته بندی برخی لوسترها به عنوان لوستر بلند می تواند به طراحان در انتخاب لوستر کمک کند.