انواع مختلفی از چراغ های مخصوص روشنایی و نورپردازی وجود دارند، که برخی از این چراغ ها تزئینی یا به اصطلاح چراغ دکوراتیو هستند.

چراغ دکوراتیو چراغی است که دارای ویژگی های زیبایی شناختی ویژه است. این یعنی چراغ باید علاوه بر داشتن ویژگی های نورپردازانه، مانند ایجاد روشنایی یا کمک به نورپردازی، خودش نیز زیبا باشد. البته این بدان معنا نیست که چراغ های غیر دکوراتیو زیبا نیستند.

در واقع تفاوت زیبایی در یک چراغ دکوراتیو با زیبایی در چراغ غیر دکوراتیو، در برجسته بودن این زیبایی است. زیبایی چراغ دکوراتیو باید خودنمایانه باشد، یعنی وقتی کسی آن را دید، حداقل در دل خوب بگوید “چه چراغ زیبایی!”

همین طور این که چنین چراغی باید در حالت خاموش نیز زیبا باشد. یعنی عناصر غیر نوری آن، مانند کریستال ها، بدنه و …، دارای ویژگی های زیبایی شناختی باشند. این زیبایی می تواند شامل فرم، متریال، یا ترکیب باشد.

البته برخی چراغ های دکوراتیو بیشتر بر روی شکل و جلوه های نوری خلق شده تمرکز  دارند، ولی به نظر نگارنده می توان این چراغ ها را بیشتر چراغ نورپردازی دانست.

متریال به کار رفته در چراغ دکوراتیو می تواند شامل انواع متریال ها باشد و محدودیت خاصی را نمی توان متصور شد. متریال هایی مانند فلز، چوب، شیشه، متریال های طبیعی و حتی بسیاری از متریال های نامتعارف، مانند پر پرندگان.

برخی از انواع چراغ دکوراتیو را می توان لوستر دیواری دانست. البته بیشتر محصولات دیواری ارائه شده در این فروشگاه به نوعی لوستر دیواری هستند، منتها بیشتر به چراغ های دکوراتیوی لوستر دیواری می گویند که دارای جزئیات بیشتر و آونگ (پنتالوگ) هستند.

چراغ دکوراتیو را می توان به صورت سنتی، جفت به کار گرفت، که معمولا این جفت چراغ در طرفین یک فضای معمارانه قرار می گیرند و احتمالا متقارن نیز هستند. همچنین می توان به صورت مدرن این چراغ ها را به صورت تک یا فرد به کار گرفت، مثلا یک چراغ برای یک اتاق، یا سه چراغ روی سه دیوار اتاق.

همچنین مختار هستیم که چراغ دکوراتیو را به تنهایی، یا به صورت ست -همراه با لوستر یا چراغ های رومیزی و ایستاده- به کار بگیریم. استفاده از چراغ دکوراتیو به صورت ست، باعث می شود که حس خوبی از هارمونی به بیننده منتقل شود.